مادر
بهتر آنکه بوسه ات را به سنگی بخشیده بودی تا به گونه ی من
آه مادر !
اگر پرنده ای به دنیا می آوردی
در گرمای آغوشت پناه می گرفت
اگر درختی به دنیا می آوردی ، از آوای ترانه ات
به سبزی می گرایید برگ هایش
ولی اکنون که انسان به دنیا آوردی ، تنهای تنها مانده ای ، ای نازنین
آه چه تلخ است انسان زاده شدن
وقتی که انسان را برادری جز دشنه نیست ……