گنجشک و خدا

.....و گنجشک روی بلند ترین درخت دنیا نشسته و چشم به آدمیان دوخته بود عده ای را خشبخت دید و عده‌ای را بدبخت ، جمعی غرق در ثروت و جمعی دگر در فقر و تنگدستی ، دسته ای در سلامت و دسته ای به بیماری و ... هزاران گروه که هر یک را حالی بود .
خدا گفت : به چه می نگری ؟
گنجشک گفت : به احوال آفریده هایت .
خدا گفت : چه میبینی ؟
گنجشک گفت : در عجبم ، از عدل و احسان تو به دور است که عده ای بدین سان و عده ای ...
خدا گفت : آیا پاسخی بر شگفتیت می یابی ؟
گنجشک گفت : تنها بر این باورم که در حق آفریده هایت ظلم نخواهی کرد .
خدا گفت : تندرستان را آفریدم تا به بیماران بنگرند و مرا برای سلامتی خود سپاس گویند و بیماران را تا نظر بر تندرستان انداخته با شکیبایی به درگاهم دعا کنند که سلامت نصیبشان گردانم .
توانگران را آفریدم تا به تهیدستان بنگرند و مرا به واسطه توانگرییشان شکر کنند و به فراموشی نسپارند تهیدستان را ... و تهیدستان را که چشم به توانگران دوخته و مرا در رفع تنگ دستیشان بخوانند .
و این همه را آفریدم تا در خوشحالی و بدحالی ، در سلامت و بیماری و در هر حال بیازمایمشان .
هر که را به واسطه آنچه می‌کند سوال خواهم کرد

دوست معمولی ، دوست واقعی

دوست معمولی هیچگاه نمیتواند گریه تورا ببیند.
دوست واقعی شانه هایش از گریه تو تر خواهد بود.
دوست معمولی اسم کوچک والدین تو را نمیداند.
دوست واقعی شاید تلفن آنها را جایی نوشته باشد.
دوست معمولی یک جعبه شکلات برای مهمانی تو میآورد.
دوست واقعی زودتر به کمک تو می آید و تا دیر وقت برای تمیز کردن میماند.
دوست معمولی از دیر تماس گرفتن تو دلگیر و ناراحت میشود.
دوست واقعی میپرسد چرا نتوانستی زودتر تماس بگیری؟
دوست معمولی دوست دارد به مشکلات تو گوش کند.
دوست واقعی سعی در حل آنها میکند.
دوست معمولی مانند یک مهمان عمل میکندو منتظر میماند تا از او پذیرایی کنی.
دوست واقعی به سوی یخچال رفته و از خود پذیرایی میکند.
دوست معمولی می پندارد که دوستی شما بعد از یک مرافعه تمام می شود.
دوست واقعی میداند که بعد از یک مرافعه دوستی محکمتر میشود.
دوست واقعی کسی است که وقتی همه تو را ترک کرده اند با تو می ماند

رنج تلخ است ولی وقتی آن را به تنهایی می کشیم تا دوست را به یاری نخوانیم،
برای او کاری می کنیم و این خود دل را شکیبا می کند.
طعم توفیق را می چشاند.
و چه تلخ است لذت را "تنها" بردن
و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن
و چه بدبختی آزاردهنده ای ست "تنها" خوشبخت بودن
در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است.
در بهار هر نسیمی که خود را بر چهره ات می زند یاد "تنهایی" را در سرت زنده میکند .
"تنها" خوشبخت بودن خوشبختی ای رنج آور و نیمه تمام است .
" تنها" بودن ، بودنی به نیمه است
و من برای نخستین بار در هستی ام رنج "تنهایی" را احساس کردم.

دکتر علی شریعتی

   اسمان رقصیدوبارانی شدیم

موج زد دریا وطوفانی شدیم

بغض چندین ساله ما بازشد

....یا علی گفتیم وعشق اغاز شد

امشب اسمان هم ستاره باران است      یاعلی***      

سالروز مولود کعبه برشما مبارک باد

الهی عطا کن : آنقدر شادی تا شادابم کند.آنقدر حرکت که نیرومندم کند.آنقدر اندوه که که حالتم را انسانی کند.آنقدر شکست که فروتنم کند.آنقدر موفقیت که شوقم را بیشتر کند.آنقدر ثروت که نیازهایم را برآورده کند.آنقدر شور و شوق که آینده نگرم کند.آنقدر ایمان که افسردگی ام را برطرف کند.آنقدر دوست که آرامشم دهد. آنقدر تصمیم که هر روزم را بهتر از دیروز کند

روزها می آیند ومی روند ،روزهای ولادت ووفات می آیند و می روند،روزهای وصال و فراق میِ آیند ومی روند،زیباترین ساعت های پُر از خاطره تداعی می شوند ، وقتی میفهمی که همه چیز گذشته وفقط خاطره ای ازآن باقی مانده بدون آنکه .....بفهمی واقعا ًکی بهت راست گفته و فقط تنها چیزی که قلبا ًبهش ایمان داشتی توی قلبت باقی می ماند اگرصدای قلبها فراموش نشود.

چند ضرب المثل آلمانی

اقبال و شیشه زود می شکنند
افتادن در گل ولای ننگ نیست ننگ این است که همان جا بمانی
استراحت همیشگی پا را خسته می کند
آن چه را که انسان دوست دارد ببیند دوست دارد باور کند
اگر می خواهی قوی باشی نقاط ضعف خود را بدان
ارباب خشم خود شو
بدهکار شناگری است که پوتین به پا دارد
چاپلوسی سمی است شیرین

این شعر کاندید شعر سال 2005 اثر یک پسر سیاه پوست است :
 وقتی به دنیا امدم سیاه بودم وقتی بزرگتر شدم بازهم سیاه بودم وقتی جلو افتاب میرم باز هم سیاهم وقتی میترسم هم سیاهم وقتی سردمه سیاهم وقتی مریضم باز هم سیاهم وقتی هم که بمیرم باز سیاه خواهم بود تو ای دوست سفیدمن وقتی به دنیا امدی صورتی بودی وقتی بزرگتر شدی سفید شدی وقتی جلو افتاب میری قرمز میشی وقتی میترسی زرد میشی وقتی مریضی سبز میشی وقتی هم که بمیری خاکستری میشی وتو به من میگی رنگین پوست